BİLİNMEYEN BİR KADININ MEKTUBU - STEFAN ZWEIG/KİTAP YORUMU
Orijinal isim: Brief Einer Unbekannten
Yazar: Stefan Zweig
Çeviri: Ahmet Cemal
Yayınevi: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Sayfa sayısı: 62
İncelemek İçin: D&R
"Sana, beni asla tanımamış olan sana."
Herkese merhaba!Kitabı uzun zaman önce bitirdim ancak yorumunu şimdi girebiliyorum. Maalesef blogu çok sık güncelleyemiyorum ancak şu günlerde buraya girmediğim ve eksik kalmış bütün yorumları girmeye çalışacağım.Okuduğunuz işin şimdiden teşekkürler. :)
Kitap, adını hiç bilmediğimiz ve okurken de bunu öğrenmediğimiz bir kadın tarafından, yıllarca aşık olduğu adama yazdığı bir mektup aslında.Üstelik adamın adını da asla tam olarak bilmeyiz.Kitap yazarı R. olarak tanırız onu.Kadının,küçük bir çocuk olduğu zamanlardaki komşusu ve her daim sevdiği adamdır.
Tek taraflı bir aşk anlatıyor öyküde, bir kadının yıllarca içinde tuttuğu sevgiyi çocuğunun ölmesiyle birilerine anlatmak istemesini ve böylece yazdığı bir mektubu konu alıyor.
Bu bir veda mektubu aslında.Mektupta bu sıkça belirtiliyor çünkü eğer bu mektup adamın eline geçmişse, kadın çoktan öldüğünü aksi halde asla bu mektubu ona yollamayacağını söylüyor.
Kadın yıllarca içinde tuttuğu aşkı ve bu aşkın getirisi olan yaşadıklarını bu mektupla anlatırken, R. üzerinde isim dahi yazmayan bu mektubu alıyor.
Çok kızgınım.
Çok kızgınım.
Kitap hakkında hissettiğim en belirgin duygu bu.
R.'a kadını hiç tanıyamadığı için kızıyorum ama bu kadına olan kızgınlığımın yanında bir hiç kalır.R. yıllardır geçici kadınlarla yaşamış bir adam, ama kadın öyle değil.Yıllar boyunca sadece R.'a aşıktı.Buna rağmen, büyük bir aşkla ona bağlıyken, nasıl olur da her şeyi adamdan gizler?Nasıl olur da, ona sorumluluk yüklememek için bütün duygularını, o çocuğu adamdan saklar?
Aklım almıyor.
Yıllarca adamı seviyor ama tek kelime etmiyor.Belki o adamın bir sorumluluğa ihtiyacı var, neden onu elde edebileceği ve sevebileceği bir hayattan mahrum bırakıyor?O küçük çocuğun ne suçu var peki?Ya da o adamın, çocuğunu tanımaya hakkı yok mu?
Yaşadıkları kolay değil, evet.Yıllarca aynı adamı sevdi ve adam onu hiç tanımadı.Birçok kez karşılaştılar ama hiç gerçekten tanımadı.Gözlerindeki bakışları hiç anlamadı. R. bu konuda suçlu ama böyle bir şeye mahkum bırakılması, eline geçen bir mektupta iki kişiyi kaybettiğini bilmesi..Kendi kanından olan çocuğunu bir kez olsun görememesi..Bu adil değil.Ne olursa olsun bu adil değil.
Size bunun kötü bir kitap olduğunu söyleyemem çünkü iyi bir kitap.Sadece kötü hissettiriyor.Kızgın bir şekilde bitiriyorsunuz kitabı.En azından ben böyle hissetmiştim.
Siz okudunuz mu?Fikirlerinizi yorum olarak paylaşırsanız sevinirim.
Hoşçakalıın!
Bende daha yeni, geçen hafta elime aldığım gibi bitirdim. İçim nasıl gitti anlatamam. Bu da benim kitaptaki enn etkilendiğim söz; "Sabret sevgilim, beni dinleyeceğin bu çeyrek saat yüzünden yorulma, çünkü ben seni bütün bir hayat boyunca sevmekten yorulmadım."
YanıtlaSilBana da beklerim ^^ sanatinsaklisirlari.blogspot.com.tr